vrijdag 10 augustus 2007

"De wereld van gisteren" - Stefan Zweig

1940. De Duitse troepen marcheren triomfantelijk Parijs binnen. Stefan Zweig, één van de meest gevierde schrijvers van de Duitstalige wereld, is dan al lang op de vlucht. Voor zijn oeuvre is er immers nog maar één plaats in Nazi-Duitsland: de brandstapel. Eerst vanuit Londen dan vanuit Zuid-Amerika kijkt hij machteloos toe hoe het Nationaal-Socialisme de Europese cultuur waar hij zich zo innig mee identificeert met veel enthousiasme wegvaagt. Uitgerukt met wortel en al.

Zweig stelt zich tot doel zijn waarheid over dat ineengestorte bouwwerk over te brengen naar de volgende generatie. Zijn eigen levensverhaal dient als vertrekpunt om een wereld op te roepen die op het punt staat te verdwijnen. Afgesneden van zijn bronnenmateriaal, boeken, brieven,... kan hij hiervoor enkel beroep doen op zijn geheugen maar ... "Alles wat je vergeet uit je eigen leven, was er eigenlijk door een innerlijk instinct allang toe veroordeeld, vergeten te worden. Alleen wat ik zelf wil bewaren, kan er aanspraak op maken voor anderen bewaard te worden. Spreek en kies dus, herinneringen, in mijn plaats, en werp tenminste wat licht in het spiegelbeeld van mijn leven, voordat het in duisternis verzinkt!"

Een gedroomde gids om meer grip te krijgen op de geschiedenis van Europa. Dit boek verscheen postuum. Stefan Zweig pleegde op 22 februari 1942 samen met zijn vrouw zelfmoord. Ze wisten dat de wereld waarin ze wilden leven nooit meer zou terugkomen.

De wereld van gisteren - Herinneringen van een Europeaan
Stefan Zweig
Arbeiderspers 1990
isbn 978 90 295 6544 8
431 pag.

Geen opmerkingen: