Tuxedomoon vierde zijn derstigste verjaardag met een dubbel concert in de Beursschouwburg. Donderdagavond werden de hoogtepunten uit het verleden opgediept. Vrijdagavond was dan weer uitsluitend gewijd aan de nummers van de nieuwe cd. Dit concept laat een ondubbelzinning verdict toe: de hoogdagen van Tuxedomoon liggen ver achter ons en het nieuwe album zal daar geen verandering in brengen.
Het "In retrospect"-gedeelte op donderdagavond bevatte redelijk wat sterke momenten (o.a. onderstaande versie van hun klassieker "Desire")
Maar Tuxedomoon was altijd al een groep die gevaarlijk balanceerde op de slappe koord tussen eigenzinnigheid en pretentieuze artyfarty bullshit. En dus waren er ook al tijdens dat concert wat ergerniswekkende momenten: Men vond het niet nodig de twee nummers waarom de groep in de eerste plaats zal herinnerd worden ("No Tears" en "In a Manner of Speaking") te spelen. Ook de visuele ondersteuning van de nummers door middel van schimmenspel of pantomine bracht niet bepaald een meerwaarde. (Zie als voorbeeld onderstaand vlaggengezwaai!)
Vrijdagavond tijdens de voorstelling van 'The New Album' was er van een slappe koord geen sprake meer.
Met dank aan Coppivox.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten