Go, Joshihiko, go!

"Present arms" oftewel een twaalfarmige stratocaster: een werkje van de Japanse kunstenaar Joshihiko Satoh.

The Raveonettes : "Dead Sound"

De Deense Raveonettes citeren in hun liedjes ongegeneerd hun helden. Da's geen erg want ze hebben goede smaak. En ze weten met de geleende elementen frisse popsongs ineen te draaien.

Zie ook:

• de belletjes en het synthgeluid van Suicide's "Cheree"
• de wilde fuzzgitaar van Jesus & Mary Chain
• de twaaaang-gitaar van Duane Eddy
• de Velvet Underground op z'n breekbaarst
• de Phil Spectorgeluidsmuur

Jackson Pollock

Laat de Jackson Pollock in u los. Dankzij deze link kan dit nu ook zonder er een smeerboel van te maken.

New Wave Song

Exclusief! Een werkstukje van de nooit verschenen top-cd "New Wave 2004". Ik moet toegeven: de zinsnede "Too much testosterone through our veins" bekte niet echt lekker en om een geloofwaardige Sister Of Mercy neer te zetten, had mijn grom wel wat dieper moeten zijn...

Young @ Heart

In april in de bioscoop te verwachten: een film over het koor "Young At Heart". Deze krasse knarren timmeren al sinds 1982 (in wisselende bezettingen) aan de weg met hun eigenzinnige versies van rockklassiekers.

Op hun setlist:

• "I Will Survive" van Gloria Gaynor
• "Road To Nowhere" van Talking Heads
• "Fix You" van Coldplay
• "Staying Alive" van The Bee Gees
• "Schizophrenia" van Sonic Youth
• "Walk On The Wild Side" van Lou Reed

Zeker niet te missen hun versie van "I Wanna Be Sedated" van The Ramones:

Pulp Art

Via Dark Roasted Blend

The Tielman Brothers @ Expo '58

Voor een portie wilde Rock 'n' Roll moest je op Expo '58 gek genoeg in het Hawaïaans dorp zijn. Steelgitaarmuziek was populair in die dagen en in een palmbomendecor met blauwe lucht en exotische planten en bloemen speelde het ensemble van Mike Anoi heupwiegende hawaïaanse muziek. The Four Tielman Brothers, Nederlanders afkomstig uit Indonesië, kregen een uitnodiging om een pauze van 20 minuten op te vullen. Hun spectaculaire rock & roll show sloeg in als een bom: de gitaren werden achter in de nek of met de tanden bespeeld, met de contrabas werden allerlei acrobatische toeren uitgehaald, de drummer sloeg met zijn stokken op de gitaarsnaren, er werd met gitaren gegooid: zulke capriolen had men in Europa nog maar nauwelijks gezien. De broers kregen al snel een contract voor 6 maanden.


The Tielman Brothers live on German TV January 27,1959.

Blue Hipster

Coole retrografiek bij Blue Hipster. Momenteel werkt hij aan een knappe reeks over de Nederpop. Inclusief bovenstaande Blue Diamonds (welbekend van hun hit Ramona).

Off Screen

De komende drie weekends zijn Cinema Nova en het Filmmuseum de verzamelplaats voor liefhebbers van ongewone en onafhankelijke films. Het OffScreen-festival focust op cinema die de grenzen opzoekt. Het programma oogt alvast vrij exotisch:

• Er is aandacht voor een reeks authentieke 3D-prenten uit de jaren '50, '60 en '70,
• onder het motto "Freakcinema" wordt ingezoomd op de menselijke curiositeiten en de wonderen van de natuur
• de peetvader van de grindhouse en Blaxploitation cinema, Jack Hill wordt geëerd,
• er draait een retrospectieve rond Tod Browning de regisseur van o.a. "Dracula" en "Freaks"
• en dan is er nog meer ...

Alleszins reden genoeg om hier alvast wat coole trailers online te plaatsen:

Foxy Brown

Brothers of the Head

Flesh for Frankenstein

En wie echt te lui is om uit z'n luie stoel te kruipen, moet hier maar online kijken naar "Freaks", het bizarre meesterwerk van Todd Browning uit 1932:

The Willowz & Sons and Daughters @ Botanique 19/02/08

The Willowz

2 maal retrorock gisterenavond in de Botanique.

The Willowz waren vol overtuiging in een koffer vol hondsbrutale bluesrock gedoken en waanden zich achtereenvolgens Led Zeppelin, Black Sabbath en The Stooges. Dit Californisch langharig gespuis deinsde er zelfs niet voor terug om een drumsolo in hun set te smokkelen. En dat was nog cool ook.

De Schotse Sons And Daughters spiegelen zich vooral aan de punkpop van eind jaren '70 - begin jaren '80. 'This Gift', hun nieuwste album kent geen zwakke momenten. Dat kan echter niet gezegd worden van hun prestatie gisterenavond. Maar wanneer geweldige nummers als "Guilt Complex", "Dance Me In" en "Darling" de revue passeren, is het snel vergeven dat deze jonge helden er nog niet in slagen om er een hele show lang de vaart in te houden.

2 maal goed zonder meer.

Sons and Daughters

Deep Pulple

Bombast, zei u?

Hey Kids! It's pie face!

Je kan toch niet altijd schaak spelen...



Via the BooBerry Alarmclock

My Bloody Valentine : "Soon"

Een geknipte dag om wat etherische gitaarnoisepop op te graven...

Iemand moet het doen

Jobadvertentie uit de jaren '30

Wollol

Een ondeugende uitdossing voor Sint Valentijn? In de fetisch-afdeling van Wolltraum is er zeker wat pikants voor handen. Ook zijn er enkele originele geschenkideeën. Zo is er een uitgebreid assortiment "Willywarmers". Te ontdekken!

met dank aan de Konformist

Fear(s) of the Dark

Voor Fear(s) of the Dark, de animatiefilm die deze week in de bioscoop uitkomt, brachten zes vooraanstaande grafische kunstenaars hun nachtmerries tot leven. Blutch, Lorenzo Mattotti,... aan straffe namen geen gebrek. Ik kijk vooral uit naar de bijdrage van Charles Burns.

In afwachting kwam ik alvast onderstaande filmpje van de grootmeester tegen. Op muziek/noise van niemand minder dan regisseur David Lynch.

Jim Woodring

Jesus and the bear

Popsurrealisme van Jim Woodring. Zie ook zijn blog The Woodring Monitor.

Wanda Jackson: "I Gotta Know"

Rock 'n' roll was lange tijd een haast exclusieve mannenaangelegenheid. Als er dan eens een zangeres aan het rocken sloeg, hoefde ze echter niet noodzakelijk onder te doen voor de mannelijke vetkuiven. Weinigen gingen zo fel te keer als Wanda Jackson op "Let's Have a Party!" Wanda kon aanvankelijk niet kiezen tussen country en rock 'n' roll. Dat was goed te merken op haar debuutsingle voor Capitol Records, "I Gotta Know". Haar legendarische rock 'n' rollsingles zouden echter snel volgen. Maar dat was geen definitieve keuze: Gaandeweg zou Wanda haar carrière steeds meer op countrymuziek oriënteren.

In onderstaande korte documentaire geeft Wanda Jackson zelf toelichting.

Grafiete doorlichting

Tekenaar John Kascht toont in een reeks fascinerende filmpjes hoe zijn karikaturen van de kandidaten voor het U.S. presidentschap tot stand komen. Tijdens dit creatieve proces is het niet enkel van belang om hun fysische kenmerken te vatten. Het is nog essentiëler om inzicht te krijgen in hun persoonlijkheid en karakter.

via Drawn

En zet uw muts op!

Rodrigo Y Gabriela: "Tamacun"

Zonder woorden. Maar met gitaren.

Argoman

Een portie Eurotrash? In 1967 kwam het Italiaans antwoord op de Amerikaanse superhelden: Argoman. Natuurlijk kon ook hij rekenen op een serie bovennatuurlijke krachten. "International Hero" vat ze samen:

Superhuman strength, telekenesis, able to mentally implant suggestions in weaker minds, super sensitive hearing. Loses all powers for approximately six hours following sex.

Lastig voor zo'n sexy uitgedoste flierefluiter...

Ik ben een aangelande

Gisteren verscheen plots bovenstaand bord in mijn straat. Uitgez. aangelanden? Qué? Ik heb het opgezocht. Volgens het juridisch woordenboek is een "aangelande":

"1) degene die land aan een zekere waterloop heeft; 2)persoon die een stuk land bezit dat aan een weg, dijk of rivier grenst"

Alweer iets bijgeleerd dankzij het gesofisticeerd taalgebruik van stad Brussel.

The Look

Een reeks modeadvertenties uit Ebony-magazine tijdens de jaren '70. Things happen when you wear Eleganza? Ik denk het wel.


Via I'm learning to share

Oh, my God...

De kerken in België lopen leeg? Blijf niet bij de pakken zitten, beste Godfried. Klik hier voor nog meer inspiratie.

Ever Meulen - De Stiel

Van 9 februari tot 13 april loopt er in Tentoonstellingsruimte Tweebronnen in Leuven een overzichtstentoonstelling van het werk van Ever Meulen.

Balzaal der Gebroken Harten @ Opwijk 31/01/2008

Momenteel toert de Vlaamse schlagerkoning Guido Belcanto samen met Lady Angelina, Martin Jansen en Vitalski langs de Vlaamse schouwburgen. In de “Balzaal der gebroken harten” begeleidt een imposant Decaporgel de meeste liedjes. Zo herleefden ook donderdagavond in Opwijk de hoogdagen van het Bal Populaire.

De in pitteleer uitgedoste Vitalski was in z'n element als ceremoniemeester en net als in een cirkuspiste volgden de nummers zich op aan een pittig tempo: Guido's laatste hit "Half een Man en Half een Vrouw", een ingetogen versie van "La Paloma", “Adieu Le Monde” met het decaporgel en Lady Angelina op volle toeren, “Eenzaam, verlaten en alleen” door Vitalski, Martin Jansen met een op accordeon begeleid levenslied, Lady Angelina's breekbare interpretatie van "Ik weet niet aan wie ik toebehoor"... Veel rommel moest er niet tusen gezocht worden.

Mooi hoe Guido Belcanto songs maakt over de kleine dingen in het leven en hoe hij geen genant onderwerp uit de weg gaat. En hoe hij ernst en ironie met elkaar weet te verzoenen.

Voor wie nog mocht twijfelen, mijn advies is éénduidig: "Gaat dat zien, Dames en Heren, gaat dat zien!"

Mijn bovenstaand filmpje is van een heel twijfelachtige kwaliteit. Volgende links bieden beeldmateriaal van de betrokken artiesten dat wel de moeite waard is:
- Lady Angelina: “Adieu le monde”: een clipje met een cameo van Guido Belcanto
- Guido Belcanto: “Droevig is deze wereld”: mooie versie van zijn eerste hit met Jan De Smet van De Nieuwe Snaar op de accordeon (Boekenbeurs A’pen)
- Guido Belcanto “In uw saccoch” : vanop een tapijtconcert (sic) te Zonhoven

"White Rapids" - Pascal Blanchet

Wow! Wat een ontdekking: Pascal Blanchet, de Canadese wonderboy. Zijn "White Rapids" kon ik echt niet in het winkelrek laten staan. Dit ziet er gewoon fantastisch uit! Heel dit werk is doordrenkt met Blanchets liefde voor Art Deco, fifties modernisme en jazzillustraties (Jim Flora).

Het boek vertelt de opkomst en ondergang van het stadje Rapid Blanc dat in 1928 in een geïsoleerd deel van Quebec werd neergepoot. Het plaatsje bood woongelegenheid voor de werknemers van de nabijgelegen stuwdam. Om kandidaten warm te maken om naar dit vergeten gat te trekken (dit gebied was aanvankelijk alleen per trein te bereiken), werd alles uitgerust met een luxe waar de middenklasse van droomt. The American Way of life... En dat in een idyllische natuuromgeving. Toen de stuwdam echter plots een andere beheerder kreeg, kwam er in 1971 abrupt een einde aan het dorpje.

Blanchet brengt dit verhaal met een minimum aan woorden. Het boek houdt dan ook ergens het midden tussen een prentenboek voor volwassenen en een fiftiescatalogus. De geweldige illustraties vertellen deze geschiedenis - prent na prent- op een haast filmische wijze. De bijhorende soundtrack staat trouwens op het einde van het boek vermeld.

White Rapids
Pascal Blanchet
Drawn & Quarterly 2007
ISBN 978-1-897299-24-1

Blanchet heeft nog twee andere albums uit; tot nog toe enkel in het Frans verschenen: La Fugue en Bologne. Rarara, waar ik in mijn komende middagpauzes naar op zoek ga...

De jonge held maakte ook de visuals voor een clip van Maxime Robin:

"She's The New Thing" - The Horrors

Momenteel loopt in Flagey het festival van de Animatiefilm, Anima. Donderdag en vrijdag staat er een speciale competitie voor videoclips op het programma. Bovenstaande clip van The Horrors is één van de mededingers. Verbluffend ineengestoken en even wild en smerig als de muziek van deze buitenbeentjes.

Afghanistanski

Pieter De Crem wil 140 extra manschappen naar Afghanistan sturen? Ik ben er klaar voor! Ik kocht zopas een uiterst elegant hoofddeksel: een Russische parachutistenhelm uit de tijd van... de bezetting van Afghanistan.